Een van de uitgangspunten die men op Steinerscholen hanteert, is dat de docent zijn leerlingen gedurende 8 jaar begeleid bij hun ontwikkeling. De wijze waarop de docent met zijn klas dit proces doorloopt is iedere keer uniek. Ergo: methoden maak je zelf en op maat. Geloof mij dat is veel werk!
Toch heeft het zelf ontwikkelen van een methode ook zijn voordelen. Je moet heel goed nadenken waarom je iets doet en vooral wat wil je bereiken bij je leerlingen. Door het effect centraal te stellen, creƫer je voor jezelf een grote vrijheid om de stof zo aan te bieden dat je leerlingen er het meeste profijt van hebben.
De IOWA State University heeft een model ontwikkeld over hoe je cognitieve ontwikkeling over een bepaald onderwerp kunt groeperen en classificeren.
Of het nu om rekenen, taal, aardrijkskunde, geschiedenis of iets anders gaat, het onderstaande model helpt je bij het formuleren van het beoogde leereffect op je leerling.
Het model heeft twee assen:
- The Knowledge Dimension classifies four types of knowledge that learners may be expected to acquire or construct:factual, conceptual, procural, metacognitve
- The cognitive proces Dimension represents a continuum of increasing cognitive complexity—from lower order thinking skills to higher order thinking skills:
remember, understand, apply, analyse, evaluate, create
Dit model is ontwikkeld voor voor het aanleren van vakken, maar is misschien ook wel geschikt bij het ontwikkelen van methoden op sociaal en emotioneel gebied.
In ieder geval is dit model een aanpassing van het beroemde taxonomie van Benjamin Bloom. Een toepassing ervan zie je in de onderstaande film :)
bron: http://www.celt.iastate.edu/teaching/RevisedBlooms1.html
Dank: Tony Janson
Geen opmerkingen:
Een reactie posten